उपरती!
यॊवनाने आता दिली ती हूल!
लागली पॆलतीराची चाहूल!
झुकला ना कधी मग्रुर ताठा,
आहे कबूल मला होती भूल!
न उमेद, न तो जोम राहीला,
झालो वयस्क हे सत्त्य बिल्कुल!
मस्तीत सदा, ना पर्वा कशाची,
मी माझ्यात होतो सदा मश्गुल!
शल्य हे, रहातो उप-यासारखा ,
नाती गोती होती, बेगडी झूल!
प्रल्हाद दुधाळ.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा