अन्न वस्र निवारा!(????)
म्हणायच घर त्याला! खर तर गोठा!
काडाच्या पेंढ्याचे छत,कुडाच्या
भिंती,
दरवाजा म्हणून झोपा,जमीन
खडबडीत,
पावसात गळणाऱ्या धारांसाठी,
सगळी भांडी यायची कामाला!
होता गोठा पण त्यांचा महाल!
सदा काबाडकष्ट पोटासाठी
कधी राशनवरचा मिलो,कधीतरी लाल
गहू
दुष्काळी कामावर सुकडी,हुलग्याच
माडग नेहमीच,
गव्हा ज्वारीच्या कण्या,
सांजेच्या घासासाठी वणवण
अर्धपोटी सदा, निजेला धोंडा
भुकेला कोंडा
सुखासमाधानाचा!
ठिगळ लावून लावून मूळ कपडा
कोणता
कधी कळायचाच नाही
साडीचा त्यातल्या त्यात बरा
भाग फाडून
चार चार साड्यांतून बनायची
एक साडी!
फाटक्या धोतरावर खिशाची
कोपरी कळकट...
पोरांच्या गणवेशाची खरेदी सणासुदीला!
एका दगडात दोन पक्षी...आलाच
कधी रोकडा!
त्यांनी मातीतच जन्मायच, मातीतच
राबायचं,
मातीतलच खायचं, मातीतच
राहायचं,
शेवटी मातीत मिळायचं!
त्यांचा अन्न वस्र निवारा ???
अतोनात कष्ट......
.........तेंव्हाही
....आताही....
........प्रल्हाद दुधाळ.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा