आरसा.

आरसा.

गर्व हा अप्रतिम लावण्य माझे,
सौंदर्य कधी मम ढळलेच नाही....
कशास मी त्यात प्रतिबिंब पहावे?
आरशाला मी खरी कळलेच नाही ...!!!

एकरूप तू अन मी इतुके होतो,
आसित्व वेगळे ते कळलेच नाही....
तुझ्याविना शोधते मला इथे तेथे,
आरशाला मी खरी कळलेच नाही ...!!!

                               

मुखवट्यांच्या जगात रहाते मी 
चेहरे खरे कधी दिसलेच नाही....
वावरते ठेवून ओठांवर हास्य ,
आरशाला मी खरी कळलेच नाही ....!!!

                               

अबला म्हणती कुणी सबला म्हणे,
कष्ट कुणी जाणण्या घेतलेच नाही....
मर्जी राखत अजमावले मीपण,
आरशाला मी खरी कळलेच नाही....!!!

                               

सजते,रोज बाजार मांडते नवा ,
मन माझे कुणा समजलेच नाही .....
फसले पुन्हा त्या मुखवट्यास नव्या,
आरशाला मी खरी कळलेच नाही...!!!

                    .....प्रल्हाद दुधाळ.