गूढ.
होते कुठे तेथे आभाळ फाटले?
आकांक्षांचे पंख कुणी ते छाटले?
सग्यासोय-यांचा आधार तो मोठा,
प्रेम त्यांचे असे कसे हो आटले?
मनातली गुपीते मनी राहीली,
शल्य अंतरीचे ह्र्दयी साठले.
कळेना काय चुकलेले ते माझे,
भोवती संशयाचे ढग दाटले.
हा खेळ नियतीने मोडला कसा?
संकटानी मला खिंडीत गाठले.
प्रल्हाद दुधाळ.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा