आवर....
नतमस्तक एकदा बघ होवून
सारा जाईल दुराभिमान गळून
झुकवून बघ एकदा ताठ नजर
पाषाणालाही मग फुटेल पाझर
दातांना बघ विसावा देउन
तब्बेत कशी मग जाते सुखावून
सदैव हात असूदे कामात
समृद्धी आपसुक लोळेल पायात
जिभेवर असावा प्रखर अंकुश
सदैव रहाशील मस्तीत अन खुश
इच्छांना थोडासा घाल आवर
आनंद तो मग लाभेल आयुष्यभर
..... प्रल्हाद दुधाळ