घुसमट.

जीवन-नाद.

गुपित.

      

कोडगा.

प्रयास.

           

साद.

नाही विसरता येत.

बेवारस.

विनाश.

विनाश.

बेरकी खुलाशांनी बेगडी दिलाशांनी,

उसनेच अवसान दिले माणसांनी!

भरकटली ही नाव अशी जीवनाची,

दिशा वेगळी दावली दुष्ट खलाशांनी!

वाट आता पाहतोय येथे मी कुणाची?

व्यापले आयुष्य अवघेच उसास्यांनी!

समजावत होतो मी माझ्याच मनाला,

वास्तवाची दिधली जाणीव नकारांनी!

हरघडी डाव मोडती कितिक येथे,

विनाश असा केला आतल्या विकारांनी!

          ..........प्रल्हाद दुधाळ

बालपण.

कलियुग.

मन:शांती.

अनमोल जिंदगी.

    

जुगार.

शाप.

वेडा.

जखम.

   

काळाचा महिमा.

वेदना.

तू - एक ‘टिंब’!

          

              

आनंदी संसार!

स्वप्नेच ती!

           

आणि भांडण सुरु झालं !

गरज नव्या शुभारंभाची!

प्रार्थना .

सजा.

सजा.

चटका उन्हाचा वाढला,

विहीर तलाव आटला.

उरले न पाणी पिण्यास,

झाली वाडी-वस्ती ओस.

गुरे गेली छावणीला,

पोटं गेली खपाटीला.   

दाणा नाही कणगीत,

तोंडामध्ये नाही शीत.  

तगादा देई सावकार,  

लिहून दिले घरदार.

निसर्गाची नाही साथ,

गावामध्ये नाही पत.

झाला दीन बळीराजा,

कोण पापाची ही सजा?

     प्रल्हाद दुधाळ.

     ९४२३०१२०२०.

विसर .

विसर .

कोण अंगावर ते धावून गेले?

धाक मरणाचा  दाखवून गेले?

काय दोष होता दुबळ्या जनांचा,

अशी आग भेदांची लाऊन गेले !

ही भुकेली पोटे आसुसले डोळे,

चेहरे तयांचे हलवून गेले!

कष्ट ते अपार नशिबास आले,

धैर्य जगण्याचे भाराऊन गेले!

वेळ का अशी ही अचानक आली?

मते मिळाली ! शब्द विसरुन गेले?

          प्रल्हाद दुधाळ.

ज्ञानी-अज्ञानी.

ज्ञानी-अज्ञानी.

कणभर ज्यास ज्ञान नाही

वास्तवाचे परी भान नाही

तया मूर्ख असे समजावे

हात चार लांबच राहावे !

फारसे जरी ज्ञान नाही

शिकण्यास नवे ना नाही

असंस्कारी तया समजावे

संस्कारांनी सुज्ञ करावे !

तसा तो अडाणी नाही

ज्ञानाचे त्यास भान नाही

निद्रेत मग्न समजावे

जागृतीचे यत्न करावे!

मुळी ज्यास ज्ञान नाही

स्वीकारा चे भान नाही

लबाड त्यास समजावे

ढोंग तयाचे उघड करावे !

सर्वज्ञानी परी गर्व नाही

ज्ञान दानास नां नाही

गुरुपदी योग्य समजावे

ज्ञानामृत ग्रहण करावे !  

        प्रल्हाद दुधाळ

सवाल.

सवाल.

माझा तयांना हा एकच सवाल होता !

झालात कसे एवढे मालामाल होता !

काय जाहले घेतल्या त्या आणा भाकांचे ?

(मी कुठे मागितला ताजमहाल होता !)

जीवन व्हावे गाणे हीच होती मनीषा ,

झाले बेसूर जिणे सूर नां ताल होता !

माणसांनी तेथल्या पाहिली काही स्वप्ने ,

विश्वासाने जीव केला तो बहाल होता !

धर्म जाती च्या नावाने डोकी जी फुटली,

रंग रक्ताचा त्या हिरवा का लाल होता ?

                    प्रल्हाद दुधाळ.

चारोळी.

चारोळी.

तूझ्या काही ओळी,

माझ्या काही ओळी

झाली ही तयार

झकास चारोळी!

एक एक आता

जमवू दे काडी

होईल तयार

अनुभव मोळी!

बितले दिवस

होते एक स्वप्न

विसरुन जाऊ

रात्र घन काळी!

एकरूप दोघे

संसार सुंदर

लागणार आता

ब्रम्हानंदी टाळी!

............प्रल्हाद दुधाळ.

       9423012020

लोभी.

लोभी.

दानपेटीत देवा, पुण्य शोधतात माणसे.

रूपया पैशात भक्ती, तोलतात माणसे.

पंगतीत रावांच्या, पक्वानाची ही नासाडी,

 फेकल्या उष्ट्यावर, पोट भरतात माणसे.

डावलून समोरील, क्षण स्वर्ग सुखाचे,

मृगजळामागे मुढ, धावतात माणसे.

ऐहिक लोभापायी, तोडली ती नातीगोती,

का माणुसकीस, काळे फासतात माणसे?

कुठे जल्लोश,कुठे हैदोस असा चालला,

सरणावरही लोभी,हात शेकतात माणसे.

प्रल्हाद दुधाळ.

९४२३०१२०२०.

 

स्थितप्रज्ञ.

         स्थितप्रज्ञ.

मी कुणाचे फुका, घेणार नाव नाही.

सज्जनांस येथल्या,बिल्कुल भाव नाही.

पाहण्यास स्वप्ने, मी टाळतो आताशा,

ओलांडणे कुंपण, माझी ती धाव नाही.

वल्गना दांभिकांच्या, ऐकुन राग येतो,

लाचारीने झुकणे, माझा स्वभाव नाही.

माणसांस भोवतीच्या, फुलापरी जपावे,

निमित्तास ओरखाडा,किंचित घाव नाही.

जे वाढले पुढयात, मानतो ते सुखाचे,

हरामी ऐयाशी ती,बिल्कुल हाव नाही.

          ...प्रल्हाद दुधाळ.

            ९४२३०१२०२०.

           www.dudhalpralhad.blogspot.com.

 

रामभरोसे!

रामभरोसे!

रस्त्याने चालण्या अघोषित बंदी,

फेरीवाल्यांना फुटपाथवर संधीच संधी,
दररोजच्या प्रवासाने रिकामे खिसे,
पुण्याची वहातुक रामभरोसे!
बसवाल्यांची येथे चाले मनमानी,
रिक्षावाला इथला भलताच मानी,
हळू चालवणारांचे हमखास हसे,
पुण्याची वहातुक रामभरोसे!
फुटपाथ दिला विक्रेत्याना आंद्ण,
पार्किंग जागेसाठी घडोघडी भांडण,
प्रत्येकाला घाई,ट्राफिक मधे फसे,
पुण्याची वहातुक रामभरोसे!
बसवाले थांबतात,रस्त्याच्या मधे,
चालणा-यांचे कान,मोबाईलच्या मधे,
बाईकवाल्यांच्या अंगी सैतान घुसे,
पुण्याची वहातुक रामभरोसे!
वाहतुक शाखा झाली वसुली शाखा,
जमलच तर कधीतरी नियंत्रण होते,
सावज पकड्ण्याचे लागलय पिसे,
पुण्याची वहातुक रामभरोसे!
अतिक्रमणांना तर धरबंध नाही,
पालिकेला काही पत्ताच नाही,
रस्त्यांमधे अर्ध्या विक्रेता बसे,
पुण्याची वहातुक रामभरोसे!
कारभारी इथे मेट्रोचं बोलतात,
स्वार्थासाठी एकमेकाशी भांडतात,
जनांची काळजी कुणाला नसे,
पुण्याची वहातुक रामभरोसे!
प्रत्येकाला इथे भलतीच घाई,
जीवाची स्वत:च्या पर्वाच नाही,
हरेक वाहन पुढे पुढे घुसे,
पुण्याची वहातुक रामभरोसे!

   .......प्रल्हाद दुधाळ.

       ९४२३०१२०२०.

 

केस!

केस!
 

गल्ली गल्लीत,नाक्या नाक्यावर,
पिसाटांचे अड्डे आकारले आहेत!
वखवखलेली नजर अन गुर्मी ,
तोंडात गुटक्याचा तोबरा आणि..
हातात मोबाईल...
अश्लिल मेसेज भरलेला!
लंपट नजर सावज हेरणारी,
नजर भिडताच पाचकळ रिमार्क!
जमलीच तर लगट!
"ती" तर होती
... एक उघड झालेली केस!
दररोज अशा....
कितीतरी केस घडत आहेत!
आभासी रेप तर दररोजच होत आहेत!
रेप तर दररोजच होत आहेत!

अंत.

अंत.
घोटाळ्यांचा देश हीच,
झाली देशाची ओळख!
सूर्य असून आभाळी,
झाला गच्च हा काळोख!
भयाण या काळोखात,
हरवली मानवता!
भर दिवसा उजेडी,
पिसाटांचा नंगानाच!
असे वाटते पांपांचा,
घडा भरून वाहिला!
माणसाच्या या जातीचा,
अंत जवळ तो आला!
     ........प्रल्हाद दुधाळ.
              ९४२३०१२०२०