गुरुवार, ३ नोव्हेंबर, २०१६

जन्म.

जन्म.
हरेक जीव वेगळा इथला
एकासारखा दुजा मुळी नाही!
तुलना कुणाशी ना कामाची
तुझ्यासारखा दुसरा नाही!
परिपूर्णतेचा हव्यास तो
जीवन करी बहू दु:खाचे!
दोषांसह स्वीकार स्वत:चा
मर्म असे तव आनंदाचे!
भुतकाळाची ओझी फेकून
वास्तवाचे स्वागत सामोरे!
भविष्य काळावर सोडून
क्षण कर प्रसन्न साजरे!
घ्यावी भरारी नकोच चिंता
मुक्त जगावे आनंदासाठी!
जन्म मानवी अमुल्य आहे
समरसतेने जगण्यासाठी!
..... प्रल्हाद दुधाळ.

रविवार, ९ ऑक्टोबर, २०१६

संभ्रम.

संभ्रम .
मार्ग जो निवडतो खड्ड्यात मज नेतो,
करतो गणपती त्याचा मारूती होतो!
का असे घडावे मजला कळत नाही,
माझ्या मनाप्रमाणे काहीच होत नाही!

रस्त्यात भेटलेले केले आपलेसे मी,
म्हटलो मी कधी ना तोंडी सदैव आम्ही!
 कुणी मज तरी आपला म्हणत नाही,
माझ्या मनाप्रमाणे काहीच होत नाही!

संवेदना बोथट मन जसा दगड,
गोठला उत्साह झाली आत पडझड!
परपीडेने आता घालमेल होत नाही,
माझ्या मनाप्रमाणे काहीच होत नाही!

प्रेम केले मी त्याचा मिळाला असा दंड,
झटक्यात असे मोडून निघाले बंड!
लढण्यास जिध्द राहीली मुळीच नाही,
माझ्या मनाप्रमाणे काहीच होत नाही!

झालो विरागी आता केले किती सत्संग,
विसरून स्वतःला झालो नामात मग्न!
मोक्षाचा रस्ता तरीही सापडत नाही,
माझ्या मनाप्रमाणे काहीच होत नाही!
        ...... प्रल्हाद दुधाळ .

शुक्रवार, ७ ऑक्टोबर, २०१६

तडजोड.

तडजोड.
अलिकडे दिवास्वप्ने मी मुळीच पहात नाही !
कारण माझ्या मनाप्रमाणे काहीच होत नाही!
जवानीचा जोश होता
मस्ती अंगात होती
नशिबाची साथ होती
तशी सरळ वाट होती
सध्या आयुष्याचे काय झालय ते कळत नाही!
कारण माझ्या मनाप्रमाणे काहीच होत नाही!
मंदीरे मठ शोधून झाले
ज्योतिषाचे उंबरे झिजले
नवस सायास कामा न आले
शेवटी एक ध्यानात हे आले
तडजोडी शिवाय प्रगती साधता येत नाही!
कारण माझ्या मनाप्रमाणे काहीच होत नाही!
अडचणीतुन शिकता येते
अनुभवाची समृद्धी होते
समस्येतही संधी सापडते
माणुसकीची किंमत कळते
आता वास्तव स्विकारतो मी चडफडत नाही!
कारण माझ्या मनाप्रमाणे काहीच होत नाही!

सत्य .

.....सत्य......
दिवस ढकलणे जगणे माझे
भेटीआधी तुझ्या घरावर ओझे

नशिब माझे म्हणे होते करंटे
वाटेवर होते अगणित काटे

पुकारत ते मजला कुचकामी
ओळख समाजात केविलवाणी

भुकेस कोंडा होता निजेस धोंडा
जेथे तेथे तुजसाठी मोठा लोंढा

भेटलीस तू खिसा खुळखुळला
अर्थ माझ्या खरा जीवनात आला

सत्य व्यवहारी जगाचे कळले
नोकरीने माझे भाग्य उजळले
,,,,,,,,,, प्रल्हाद दुधाळ

बुधवार, ५ ऑक्टोबर, २०१६

माझ्या मनाप्रमाणे......

माझ्या मनाप्रमाणें.....
स्वप्नांचे पतंग जरी उंच उंच जाई
माझ्या मनाप्रमाणें काहीच होत नाही!
आशेवरी उद्याच्या कित्येक जगती ते
पोटास आज  पुरे त्यांना मिळत नाही!
आनंद जिंदगीचा  फुका का दवडावा
ऐहिक कमावले सारे इथेच राही!
वागो कुणी कसेही मी हा सरळमार्गी
शापाने कावळ्याच्या गाय मरत नाही!
फासे जरी उलटे करतो सुलटे मी
हरलेले  डाव अंती जिंकलेत मीही!
              ...... प्रल्हाद दुधाळ.

रविवार, २ ऑक्टोबर, २०१६

असच काहीतरी....६ .

असच काहीतरी ....६ .
शालेय  पुस्तकात,
भारतीय स्वातंत्र्यलढ्याच्या इतिहासात,
प्रथम तू भेटला!
तीन माकडाच्या कथेतून
उमगत गेलास,
स्वातंत्र्यचळवळीतील तुझे
शांततेच्या मार्गाने लढणे,
खूप काही शिकवून गेल!
चिमूटभर मिठ उचलण्याने
ब्रिटिश साम्राज्य हादरू शकेल?
सामान्य माणसाच्या हे  बुध्दीपलिकडचे!
असा तू ....असामान्य.... महात्मा!
आज मात्र तुझ्या त्या तीन माकडांकडून
लोक मात्र वेगळच  शिकताहेत ....
आता अस  घडतय ...
चांगले  कुणी ऐकत नाही,
चांगले मुळीच पहात नाही,
चांगले बोलणे दुर्मिळ झालय!
बापू ,भारत स्वतंत्र झालाय,
पण इथली माणसे गुलाम झालीत.
      ..... प्रल्हाद दुधाळ.

असच काहीतरी ......५ .

असच काहीतरी...५ .

कितीदा पाटीवर पेन्सीलीने गिरवले
बोरूने त्याला घोटून घोटून घेतले
टाकाच्या नीबाने सदा वळण दिले
शाईच्या पेनाने पुन्हा पुन्हा लिहीले
मोत्यासारखे अक्षर जेथे तेथे मिरवले
संगणक आला आणि सगळे बिघडले
हस्ताक्षरात लिहिण्याचे कारण ना उरले
सराव लिहिण्याचा राहीलाच मुळी नाही
अक्षराला वळण आता ते उरलेच नाही
         ......   प्रल्हाद दुधाळ.

बुधवार, २८ सप्टेंबर, २०१६

असंच काहीतरी.....४.

असंच काहीतरी.....४.

दु:ख पचवायला
आनंद वाटायला
मनातली वादळे पेलायला
मनातले सल आतच ठेवून
चेहऱ्यावर सदैव स्मित मिरवायला
कपाळावरच्या आठया त्यागायला
आणि ....
प्रत्येक दिवस नवा समजून
क्षण क्षण  साजरा करायला
गरज असते....
एका सवयीची
हृदयाचा दरवाजा
सतत उघडा ठेवण्याची
सदा... सदैव!

   ....प्रल्हाद  दुधाळ.

रविवार, २५ सप्टेंबर, २०१६

असच काहीतरी....३ .

असच काहीतरी....३
आयुष्य माणसाच
आस्तित्व बेभरवशाच!
खरा समोरचा क्षण
स्थिर सदा असावे मन!
भविष्य वा भूतकाळ
करे बऱ्याचदा घायाळ!
स्वत:कडे निट बघ
माणूस म्हणून जग !
विचार कर  वेळच्या वेळेवर
सगळेच व्यर्थ  वेळ गेल्यावर !
अनुभवासाठी मागे बघावे
धडा घेऊन आयुष्य जगावे !
          ....  प्रल्हाद दुधाळ.

गुरुवार, २२ सप्टेंबर, २०१६

असच काहीतरी ...2

असच काहीतरी .... २
कळत नाही आजकाल
वागाव अस की तस ?
गृहीत धरल जातय
मन होतय कसनुस!
तुमच काय बुवा
चिंतेच कारणच नाही
आमचे मात्र कायम
असे फाटक्यात पाय!
कुठे नेणार ही तुलना
आयुष्याशी कुणाच्या
बघणार कधी मग
डोकावून आत स्वत:च्या ?
प्रत्येकजण आपल
वाहून नेत असतो ओझ
कशाला विचारयच कुणाला
जड तुझ की माझ ?
        प्रल्हाद दुधाळ.

बुधवार, २१ सप्टेंबर, २०१६

असच काहीतरी....१ .

असच काहीतरी....१ .
मी माझ असा विचार करणाऱ्या 
स्वार्थी
माणसासारखीच
स्वत:च्या आसाभोवती
वर्षानुवर्षे फिरणाऱ्या
पृथ्वीवरचा आपला जन्म 
वाण नाही तर गुण लागणारच की 
संगतीचा !
फरक नक्कीच आहे 
स्वत:भोवती फिरता फिरता 
पृथ्वी फिरते सुर्याभोवतीही 
उत्कट प्रेमापोटी
युगानुयुगे 
पण माणूस 
पक्का स्वार्थी 
आत्मकेंद्री
जगणे त्याचे 
मतलबी!
.... प्रल्हाद दुधाळ.

शनिवार, १७ सप्टेंबर, २०१६

गुन्हा

खरं बोलणंही आजकाल
होवू पहातो आहे तो गुन्हा
सज्जन माणसाला सहज
कुणी लावून जातोय चुना

शनिवार, ३ सप्टेंबर, २०१६

पती म्हणजेच परमेश्वर?

पती म्हणजेच परमेश्वर?

संसारगाड्याची या चाके ती दोन 

पळायला हवीच की भराभर
विचार आता हवे बदलायला
नाही पती म्हणजेच परमेश्वर!

तिने सांभाळायचे चूल नी मूल
राबायाचे त्याने फक्त घराबाहेर
स्वयंपाक बघावा त्याने रांधून
नाही पती म्हणजेच परमेश्वर!

शिकलेला तो याचंच का कौतुक
आहे तीही हुशार पदवीधर
तिलाही संधी देवून बघूया की
नाही पती म्हणजेच परमेश्वर!

नवरा बायको पातळी एकच
महिलाही आहे कामसू जबर
पुरे पुरूषाचा उदो उदो आता
नाही पती म्हणजेच परमेश्वर!

बदलत्या काळाची ओळखू भाषा
एकमेकाना सारखाच की आदर
दोघांची नक्कीच जबाबदारी घर
नाही पती म्हणजेच परमेश्वर!
......प्रल्हाद दुधाळ.

मंगळवार, ३० ऑगस्ट, २०१६

बळीराजा

बळीराजा
राजा नावाचा रे  नेहमीच कंगाल
घामावर तुझ्या जगतात दलाल

कधी ओला कधी सुका झोडपे गार
चोहोबाजूंनी सदैव पडतो मार

पिकते तेव्हा मातीमोलाने विकते
कष्ट जाती वाया भांडवल बुडते

दावणीच्या  बैलाना चाराही मिळेना
लळा जित्राबांचा विकायाला धजेना

शेतीप्रधान देश घामा नसे मोल
शेतकरी  हिताचे सारे नारे फोल

येवो संकटे कितिही नाही हटणार
लवकरच राज्य बळीचे येणार
       ...... प्रल्हाद दुधाळ , पुणे .

रविवार, १४ ऑगस्ट, २०१६

तुझ्यासाठी

तुझ्यासाठी!
मौन आज सोडले सारे सांगण्यासाठी
शब्द शब्द जपले मी शब्द होण्यासाठी

नजरेतले इशारे आता संपवू ना
कोड्यात टाकणारा आता नको बहाणा

शब्द आता गुंफले व्यक्त मी होण्यासाठी
शब्द शब्द जपले मी शब्द होण्यासाठी

नात्यात तुझ्या माझ्या नाही वावगे काही
सौंदर्य आंतरीक माझ्या मनास मोही

काव्यात गुंफलेले शब्द मी तुझ्यासाठी
शब्द शब्द जपले मी शब्द होण्यासाठी
       ....... प्रल्हाद दुधाळ.

गुरुवार, ११ ऑगस्ट, २०१६

देशाभिमान.

देशाभिमान.
बहुमोल हे स्वातंत्र्य आपले
असावी मनापासून ही जाण
लढले अगणित त्या वीरांचा
उरी बाळगू सार्थ अभिमान

देशभक्ती देशाभिमानासाठी 
उभारूया चळवळ ती नवी   
भेदाभेद आपसातले विसरू  
तिरंग्यास मानवंदना हवी

स्वार्थासाठी घेती हत्यार हाती  
उगाच मारती निरपराध्यांस
एकजुटीने आणि एकमुखाने
निपटून टाकू त्या आतंकास

जात धर्म अन प्रांतापलीकडे
भारतीयत्वाची जपूया शान
जनगण मन राष्ट्रगीताचा
ध्यानीमनी करूया सन्मान
    ..... प्रल्हाद दुधाळ.



रविवार, ७ ऑगस्ट, २०१६

पाण्याचे अभंग

अभंग पाण्याचे .... प्रल्हाद दुधाळ

पाण्याचे महत्व,जाण रे माणसा,
असा रे तू कसा,हलगर्जी.

नको ओतू अशी,भरलेली भांडी
उगाच का सांडी,जाते वाया.

होत नाही शिळे,पाणी हे जीवन
साफ ठेव मन,पाण्या प्रती.

मुबलक येथे,दिसतसे तुला,
महाग थेंबाला,किती लोक.

घोटातला घोट,द्यावा तहानेल्या,
किती पिढ्या गेल्या,शिकवून.

पुनर्वापराची,व्हावी चळवळ,
प्रत्येकाने बळ, द्यावे त्याला.

पावसाचे पाणी,साठवण व्हावी,
त्यायोगे टंचाई, दूर व्हावी.

जगण्यास जीवा,आवश्यक पाणी,
जाण ती कहाणी,जलाची या.

मुबलक साठा,कोण एक काळ,
नद्या नी ओहोळ,तुडूंब ते.

नाही उमजले,महत्व पाण्याचे,
नासले तयाचे,स्रोत सारे.

कसा कुठे गेला,अनमोल साठा,
आता का हो तोटा,जाणवतो.

माणसाने केला,जंगल विनाश,
आवळला फास,स्वगळ्याशी.

ढळला तो तोल,वाढे प्रदूषण,
कशाला दुषण,पर्जन्याला.

जाणला ना वेळी,महीमा पाण्याचा,
धोका दुष्काळाचा,डोईवरी.

होते मुबलक,पाण्याचे तलाव,
लावले लिलाव,अंगी आले.

जनावरे धुती,प्यायच्या पाण्यात,
केला उतमात,अपव्यय.

काही शहरांत, पाण्याची ही चांदी,
कुठे अनागोंदी,कायम ती.

तोंड धुण्यासाठी,धो धो वाहे नळ,
मुक्त चाले खेळ,पाणी पाणी.

पावसाचे पाणी,सर्व जाते वाया,
त्यास साठवाया,करा काही.

धरणात साठे,हल्ली कमी झाले,
गाळाने भरले,पात्र त्याचे.

पाणी वाचवण्या,आता करा घाई,
अमर्याद नाही,जीवन हे.

आता हो रे जागा, कर जागरण,
पाण्यासाठी जन,एकत्र या.

हीच विनवणी,वाचवा हो पाणी
मंत्र ध्यानीमनी,पाण्याचाच.
     .... प्रल्हाद दुधाळ . पुणे.
              ९४२३०१२०२० .

शुक्रवार, ५ ऑगस्ट, २०१६

श्रावणसरी

श्रावणसरी.
श्रावणधारानी ही भिजली धरती
रानात हिरवे अंकूर सजलेले....
सोहळ्यात सृष्टीच्या या रंगीबिरंगी
आकाशही विविधरंगी रंगलेले....
झरझर झरती या पाऊसधारा
हसती गाती निर्झर फेसाळलेले....
गाणी गाऊ मस्त नाचू फेर धरूनी
तन चिंब मनही हे मोहरलेले....
             ..... प्रल्हाद दुधाळ. 

शुक्रवार, २९ जुलै, २०१६

चिंता नको.

चिंता नको!

उद्याच्या चिंतेने
आज हा ग्रासला
जीव तो त्रासला
निराशेने.
काळजी उद्याची
करता का उगा
खुशीत हे जगा
क्षण हाती.
बदलत नाही
जे आहे घडणे
त्यात हे लोढणे
चिंतेचे का?
सुख असो दु:ख
जावू त्या सामोरे
करू त्या साजरे
खुशी खुशी.
     .... प्रल्हाद दुधाळ.

सोमवार, १८ जुलै, २०१६

श्रावण मास

श्रावण मास.

नेसून हिरवा शालू
उभी सृष्टी स्वागताला
गाणे गाती पशू पक्षी
आला हा  श्रावण आला

सरसर सर येते
आता गेला आता आला
 उन पाउस खेळत
आला हा श्रावण आला

रानात झरे वाहती  
फुलांना गंध नवेला
निसर्ग हिरवा ओला
आला हा श्रावण आला

महिना सणासुदीचा
उत्साह मनी दाटला
गोडधोडाच्या पंगती
आला हा श्रावण आला

श्रावनोत्सव रंगला
नाही अंत उत्साहाला
उर्जा मानवी मनाला
आला हा  श्रावण आला
     ..... प्रल्हाद दुधाळ .

सोमवार, ४ जुलै, २०१६

वारी वारी

वारी वारी 

ओढ विठ्ठलाची 
संताना लागली 
वारी सुरू झाली 
पंढरीची .

आकूर्डीत आज 
भजनाचा ठेका 
निघालाहे तुका 
पंढरीला.

आजोळी रमला 
आळंदीचा राणा 
गातात भजना 
भक्तजन.

पुण्यनगरीत 
संतजन आले 
भक्तीमय झाले 
पुणेकर .

भजन किर्तन 
ठेक्यात रंगले 
नामात दंगले 
भक्त सारे.

दोन दिवसांचा
वैष्णवांचा मेळा 
रंगतो सोहळा 
गल्लोगल्ली.

वैष्णवांचा मेळा 
रस्त्यांवर आला 
गर्जत चालला 
नाम घोष.

दिव्याच्या घाटात 
दिंड्या पाठोपाठ 
सोपी केली वाट 
पंढरीची

दिंड्या पताकानी 
रस्ता हा फुलला 
ज्ञानोबा चालला 
सासवडी.

ज्ञानयांचा राजा 
सोपानाच्या भेटी 
वैष्णवांची दाटी 
कऱ्हेकाठी.

टाळमृदंगाच्या 
तालात नाचती 
तल्लीन ते होती 
भजनात.

सोपानदेवांची 
पालखी सजली 
वारी ही निघाली 
निरेकडे.

पंढरी वाटेत 
सोन्याची जेजूरी 
विसावली वारी 
गडापाशी.

सदानंदाचा तो 
गर्जे यळकोट 
संगे हरीपाठ 
पांडूरंग.

माऊली माऊली 
मार्तण्ड मल्हारी 
वाजे एकतारी 
साथ साथ.

वाल्मिकीच्या गावा 
ज्ञानदेव आले 
उल्हासीत झाले 
वाल्हेकर.

रामायणकर्ते 
पांडूरंगासंगे 
किर्तन हे रंगे 
दिनरात.

वाजत गाजत 
प्रदक्षिणा केली 
भक्तीमय झाली 
वाडी वस्ती.

नीरा घाटावर
माऊलींचे स्नान
विसरले भान
वारकरी.

जंगी ते स्वागत
पाडेगावी झाले
स्नेहात नहाले
वैष्णव हे.

लोणंद मुक्कामी
भजन कीर्तन
आनंदले मन
श्रवणाने.

लागला हा ठेका 
टाळ मृदंगाचा 
लिंब चांदोबाचा 
उत्साहात .

माऊली माऊली 
अश्व पुजियला 
थाटात धावला 
ऱिंगणात.

तरडगावात 
तळ हा पडला 
जयघोष झाला 
विठ्ठलाचा.

ज्ञानोबा माऊली 
पांडूरंग हरी
गर्जते नगरी
फलटण.

विमानतळास
यात्रेचे स्वरूप
पांडूरंगरूप
त्याशी आले.

पालखी चालली
पंढरपूर गावा
घेताहे विसावा
बरडला. 

नात्यापुत्यामधे
विसावले संत 
हिरवाई शांत 
सोबतीला.

सदाशिवपुरी 
रिंगण सोहळा 
धूळ ती कपाळा
लावती ते.

माळसिरसात 
भिजले नामात
चिंब पावसात 
वारकरी.

खुडूसला रंगे 
माऊली रिंगण
हरपले भान 
वारकरी.

झिम्मा नी फुगडी 
रमली माऊली 
वेळापुरी झाली 
पंगत ती.

उघडेवाडीत
उत्सव रंगले 
टप्प्यात भेटले 
सोपानास.
.
जाहला गजर 
टाळ मृदंगाचा 
माऊलीं नामाचा 
वाखरीत.

उभे आणि गोल 
रिंगण रंगले 
अश्व ते दौडले 
डौलामधे.

ज्ञानोबा तुकोबा 
सोपाना संगती 
उड्या त्या खेळती 
वारकरी.

संतजन सारे 
पंढरीत आले 
गर्दीने फुलले 
भिमा तीर.

जमले वैष्णव 
पांडूरंगा भेटी 
दर्शनाच्या साठी 
रांग मोठी.

संतांच्या भेटीने 
दाटला आनंद 
आगळे हे बंध 
विठ्ठलाशी.

चंद्रभागेतीरी 
रंगला सोहळा
जगात वेगळा 
उत्सव हा.

कानडा विठ्ठल 
पंढरीचा राणा 
सोडून मी पणा 
लीन तेथे.

मुखी हरी नाम
विठू रखमाई 
वाट सोपी होई 
संसाराची.

एकादशी आज 
उपवास केला 
प्रसाद अर्पिला 
मनोभावे.

वारीतून आलो 
त्याच्या दर्शनाला 
सार्थ जन्म झाला 
मानवाचा.

मुखात विठ्ठल 
कामात विठ्ठल
जीवन विठ्ठल 
पांडूरंगा.

पांडूरंग हरी! वासुदेव हरी !

---प्रल्हाद दुधाळ.



रविवार, ३ जुलै, २०१६

पावसाने

पावसाने ...
आज या पावसाने
लावली भुरभुर
नेली ना छत्री कोट
लागते हुरहुर.

पाऊस आला आता
रस्ते ते निसरडे
हातात धर हात
घसरशील गडे.

पडावा तो जोरात
रस्त्यात पाणी पाणी
आधाराने चालावे
 म्हणत ओली गाणी,
        प्रल्हाद दुधाळ.

गुरुवार, २३ जून, २०१६

कारण ....

कारण ....

लोक शोधतात कसे 
मरण्याची कारणे 
कुठे कह्यात हे तुझ्या 
तारणे वा मारणे 
समजूत ही तुझी
शिल्पकार जीवनाचा 
काळ शिकवतो धडा 
कोण ना तो कुणाचा 
शत्रू सहा भोवती 
चोहोबाजूंनी घेरले 
सुरक्षीत असशी 
जर सत्कर्म पेरले 
अमरत्व नाही तुला 
नक्की तेथे जायचे 
सारे जर हे असे 
गुर्मीत का जगायचे 
व्हावे जीणे आपले 
कुणा खुशीचे कारण 
आयुष्य जीवलगांसाठी 
असो सदा तारण 
..... प्रल्हाद दुधाळ

शुक्रवार, १७ जून, २०१६

भास आभास

भास आभास

जिथे मिळाला स्नेहाळ मायेचा ओलावा
नकळत भावनेत वाहवत गेलो
माणसांची गर्दी भोवती उसळता
अंतरातुन मी तसा उधाणत गेलो

चेहरे न पाहीले ओळख जशी युगांची
संवादानेच  एकमेकां जाणत गेलो
सादेस प्रतिसाद मिळता तो पुरेसा
अंतरातुन मी तसा उधाणत गेलो

फुरसत  कुणाला ना कुणासाठी येथे
आभासी जगाला वास्तव मानत गेलो
लाट बेगडी चाहत्यांची शाब्दिक येता
अंतरातुन मी तसा उधाणत गेलो

खोटारडे मुखवटे कसे ओळखावे
ओझे  ते  मनी भावनांचे लादत गेलो
आभासी भास ते वास्तवात उतरता
अंतरातुन  मी तसा उधाणत गेलो
              प्रल्हाद दुधाळ

मंगळवार, १४ जून, २०१६

येशील?

येशील?
चोहीकडून अशी  कोंडी  झाली
तारण्यास नाही  कुणीच वाली
दिलासा आता तू देशील का रे
एकदा पावसा येशील का रे

अवकळा साऱ्या रानास आली
झुडूपेसुध्दा ती वठून गेली
संजीवनी तया देशील का रे
एकदा पावसा येशील का रे

कोरडे इथले  हे नदी नाले
प्राणीही तहानेने व्याकूळले
तृप्त तयाना करशील ना रे
एकदा पावसा येशील का रे
          ....प्रल्हाद दुधाळ

शुक्रवार, १० जून, २०१६

पावसा आता ....

पावसा ....
विश्वास तुझ्यावर ठेवला 
सार्थकी तो लावशील का रे 
पेरले मातीत ते रुजण्या
आता पावसा येशील का रे?

अवेळीच तुझे येणे जाणे 
वागणे सुधरेल का रे 
हवाहवासा वाटे जेंव्हा तू 
आता पावसा येशील का रे ?

तहानले हे जीव इथले 
तृप्त त्या करशील का रे 
नाचत गात त्या वाऱ्यासंगे 
आता पावसा येशील का रे ?

तोल राखण्या या धरणीचा 
साथ आता देशील का रे 
जगविण्या नवी वृक्षलता 
आता पावसा येशील का रे?
प्रल्हाद दुधाळ

गुरुवार, ९ जून, २०१६

मार

मार
जिंकलो तरीही
माझीच हार आहे
जिव्हारी हा माझ्या
झाला प्रहार आहे
लावला जीव ज्याना
दूर तेच गेले
गोडी गुलाबीची
भीती ती फार आहे
भूमिका याचकाची
जमली कधी ना
बुडले दिले ते
सारे उधार आहे
पिसाळती ते
आखडता हात घेता
दांभिकतेचा तो
होतो प्रचार आहे
भिडस्तपणा माझा
नडतो हमेशा
आतबट्टयाचाच
हा व्यवहार आहे
अन्यायापुढे हा
झुकतो मम माथा  
दाबून हे तोंड
बुक्क्यांचा मार आहे  
       प्रल्हाद दुधाळ   



रविवार, ५ जून, २०१६

पावसा ....

पावसा ....
नक्षत्रे कोरडी हक्काची
शोभते तुज असे का रे
लौकिकास काळिमा असे
हे पावसा येशील का रे ?

हाल प्राण्यांचे तुझ्याविना
मनातले ते सांग ना रे
अंत पाहणे नाही बरे
हे पावसा येशील का रे?

आनंद असुरी कसला
जीव जाळणे हे का खरे
सोडते धरा उष्ण श्वास
हे पावसा येशील का रे ?

रखरखता हा उन्हाळा
कोरडे हे जलस्रोत सारे
शांतवण्या तुज प्रार्थना
हे पावसा येशील का रे ?
...... प्रल्हाद दुधाळ

शुक्रवार, ३ जून, २०१६

पावसा येशील?

पावसा येशील?

तापलीय धरणी अती तप्त वारा इथे
ओसाडसे रान पाण्याचा थेंब नाही कुठे
तहानेली अर्धमेली कासाविस पाखरे
आता तरी धोधो पावसा येशील का रे?

परवड माणसांची घरदार सोडले
पाहीलेल्या स्वप्नानाही खोल खोल गाडले
चारा पाण्याविना तडफडती जनावरे   
आता तरी धोधो पावसा येशील का रे?

माणसाच्या त्या सुखापायी जंगलांचा नाश  
बदल्यात आता गळ्यात दुष्काळाचा फास
मान्य सारे चुकीसाठी माफी असूदे ना रे
आता तरी धोधो पावसा येशील का रे?
          प्रल्हाद  दुधाळ, पुणे.