रविवार, २ ऑक्टोबर, २०१६

असच काहीतरी ......५ .

असच काहीतरी...५ .

कितीदा पाटीवर पेन्सीलीने गिरवले
बोरूने त्याला घोटून घोटून घेतले
टाकाच्या नीबाने सदा वळण दिले
शाईच्या पेनाने पुन्हा पुन्हा लिहीले
मोत्यासारखे अक्षर जेथे तेथे मिरवले
संगणक आला आणि सगळे बिघडले
हस्ताक्षरात लिहिण्याचे कारण ना उरले
सराव लिहिण्याचा राहीलाच मुळी नाही
अक्षराला वळण आता ते उरलेच नाही
         ......   प्रल्हाद दुधाळ.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा