शुक्रवार, १७ जून, २०१६

भास आभास

भास आभास

जिथे मिळाला स्नेहाळ मायेचा ओलावा
नकळत भावनेत वाहवत गेलो
माणसांची गर्दी भोवती उसळता
अंतरातुन मी तसा उधाणत गेलो

चेहरे न पाहीले ओळख जशी युगांची
संवादानेच  एकमेकां जाणत गेलो
सादेस प्रतिसाद मिळता तो पुरेसा
अंतरातुन मी तसा उधाणत गेलो

फुरसत  कुणाला ना कुणासाठी येथे
आभासी जगाला वास्तव मानत गेलो
लाट बेगडी चाहत्यांची शाब्दिक येता
अंतरातुन मी तसा उधाणत गेलो

खोटारडे मुखवटे कसे ओळखावे
ओझे  ते  मनी भावनांचे लादत गेलो
आभासी भास ते वास्तवात उतरता
अंतरातुन  मी तसा उधाणत गेलो
              प्रल्हाद दुधाळ

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा