बातमी.

बातमी.
नाविन्य ते काय आता हे घडतेच नेहमी.
विनाशाचीच आमच्या नेहमीची ती बातमी.

वागण्या बोलण्याची कशी असणार संगती?
आश्वासने उन्नतीची आहेत ती मोसमी.

वागणे माझेच मला जेथे वागते आहे कोडे,
कशी कुणाच्या वागण्याची मी घेणार हमी?

मुर्दाड माणसांची सुस्त वस्ती मस्त ही आहे,
सारी कोडगी मने अन माणसे घुमी घुमी.

ताटकळते मी तुझ्यासाठी किती हा उशिर?
तुझ्याविना महफ़िल वाटतसे सुनी सुनी.
प्रल्हाद दुधाळ.
.........काही असे काही तसे!