मंगळवार, ३ मे, २०१६

सखी .

सखी
तुझी माझी गाठ ....
जन्मापासूनचीच !
भेटलीस पहिल्या श्वासाबरोबरच ...
मग रोजच ही भेट होत राहीली....
तुझ्यासोबत रहायचे म्हणजे ....
नरकयातना!
तुला सोडायला हवे ...
कळेपर्यंत ....
जगून सोसून  झाल  होते बरचं ,
सोप्पं नव्हतचं तसं तुला टाळणं,
आणि  एक  दिवस .... ठरवलं .....
नियतीच्या इच्छेप्रमाणे...
तुझ्या साथीनेच जगायचं ...
जेंव्हा हातात हात घालून फिरलीस,
दाखवलेस तुझे दशावतार...
विवंचना वाटून घेतल्या तुझ्याबरोबरच!
मी उपाशी तर तूही उपाशी
माझ्याबरोबर.... तुझेही हाल ...
कंटाळलीस माझ्याबरोबरच्या
हालापेष्टांना ....
आणि मग तुझा निर्णय ...
काडीमोड माझ्याशी कायमचा!
आनंदाने आपण वेगळे झालो ...
........गरीबी .......
तू मला सोडलस ....हात धरलास ....
....आनखी कुणाचा! बिच्चारा !
आणि  मग माझा घरोबा ...थेट ऐश्वर्याशी....
आता मी  स्वर्गीय आनंदात!
       प्रल्हाद  दुधाळ पुणे .

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा