सल....
न बोलताही सल
कळाया पाहिजे
मनातले सारे
आकळाया पाहिजे
आत साठलेले
पोखरते हा देह
तुंबलेले ते आसू
गळाया पाहिजे
पाहताना मागे
छळे गंड आता
गर्वाचा चढा पारा
ढळाया पाहिजे
उभा हा जन्म गेला
तुझ्यामाझ्यावारी
कळले आता सारे
वळाया पाहिजे
रागालोभाच्या सीमा
करू आता पार
पिळ हा सुंभासह
जळाया पाहिजे
.... प्रल्हाद दुधाळ.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा