...मी माणुस...
लोढणे गळ्यात कुणाच्या, मी कदापि होणार नाही.!
जड झाले ओझे जरी, दूजा खांद्यावर देणार नाही.!
हातास घट्टे पडले जरी, कष्टात तशा आनंद होता.
त्या खुशीच्या बदल्यात, अपेक्षा मी करणार नाही.!
अवगुणाने परिपुर्ण, जाणतो सामान्य माणुस मी.!
माणसासारखे वागू जगू द्या, गाभारी बसणार नाही.!
वाटेल जेंव्हा नकोसा, बिनधास्त सांगा ते त्याच वेळी.!
करतो आदर मनांचा, मी अडथळा उगा होणार नाही.!
जिंदगीत या हमेशा देत आलो, मी आनंद यथाशक्ती
अवहेलना नकोच माझी, घेतला वसा टाकणार नाही.!
...प्रल्हाद दुधाळ...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा