बदल

बदल ....
संध्याकाळी-
नटून थटून मी खिडकीत ...
पोटाच्या  टिचभर खळगीसाठी
करत होते प्रदर्शन .....
उघड्या वाघड्या शरीराचे ....
चार दोन नोटांच्या कागदांसाठी
चुरगाळले जात होते आस्तीत्व .....
कलेवर  धुगधुगते श्वासापुरते ...
ढकलत होते एक एक दिवस
तुला भेटण्याच्या आधी....
कित्येक  अशा काळरात्रीनंतर ....
तू  दिली माणूसपणाची जाणीव
स्रीत्वाचा केलास सन्मान ....
दिलास अधिकार -नावाचा... कुंकवाचा
- आता जीवनाच सोने झाले आहे
- तुझ्यामुळे ...
केवळ तुझ्यामुळेच!
- -  प्रल्हाद  दुधाळ.