फसवणूक .
नाहीच माझ्या काही शंका उरात.
एकटाच शेवटी माझ्या घरात.
ओझी कुणाची उगाच ती वाहिली
डोकावेना कोणी भग्न परसात.
पेरले बियाणे जरी ते फुलांचे
फोफावले काटे आता वावरात.
आव्हान स्वीकारले असे म्हणाले
पळाले पाय लावूनी ते रणात.
कुणास आता दु:ख ते मरणाचे
पार्थिवाचीही निघतेय वरात.
....प्रल्हाद दुधाळ.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा