पोस्ट्स
शिकवण.
सहवास अल्पकाळाचा लाभला
दादा त्यांना आम्ही सारे म्हणायचो.
अनुभवांची शिदोरी दिली मोठी
मर्म जीवनाचे मुखातून ऐकायचो.
अक्षरांची नव्हती त्यांना ओळख
कमावले खूप व्यवहारज्ञान
माणुसकीचे होते वागणे बोलणे
गावामध्ये मिळायचा मोठा मान.
तरकारीचा होता छोटासा धंदा
कौशल्याने पिकायची अल्प
शेती
आयुष्य जरी ते खडतर त्यांचे
पोटापुरती त्यांची कमाई
होती.
वास्तवात जगणे होते त्यांचे
वारशात मिळाली ती शिकवण
म्हणायचे बाळा प्रगतीसाठी
घ्यायला हवे भरपूर शिक्षण.
शब्द तळमळीचे प्रमाण मानून
अजून नवे काही शिकतो आहे
त्यांनी दाखवलेल्या
मार्गाने चालून
आनंदाने आयुष्य जगतो आहे.
....प्रल्हाद दुधाळ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा