गुरुवार, १० जून, २०१०

विसर.

विसर.

पाने इतिहासाची पुन्हा पुन्हा चाळू नको!
नयनातले अश्रू फुका,असे ढाळू नको!

घातली शपथ ओली,सुटली म्हण आता,
विसर दिली वचने,आता ती पाळू नको!

नकळत कधी जर ती आठवण आली,
जीव कुणासाठी उगा,असा हा जाळू नको!

कुणासाठी येथे कधी,हा थांबला न काळ,
जग मस्तीमधे एक क्षणही टाळू नको!

फेकुन दे शिळी, जुनी मुठीमधली फुले,
गजरा कुंतलावरी आता, त्याचा माळू नको!

प्रल्हाद दुधाळ.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा