आभार.
तुला झोंबले माझे शब्द फार होते.
शहाण्यांना त्या पुरे शब्दांचे मार होते.
तेथला मार्ग होता फक्त विनाशाकडचा,
तेथे फक्त उघडणारे आत दार होते.
होती धुंद मस्त नशा तीथे जगण्याची,
सोडणारे साथ ते माझेच यार होते.
बरे झाले वेळीच मजला जाग आली,
वाटेवरी तेथे पेटले अंगार होते.
कडेलोट होता होता वाचलो येथे मी,
मानले निर्मिकाचे पुन्हा आभार होते.
प्रल्हाद दुधाळ.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा